Αφήνομαι.....

Στις σκέψεις των αδιέξοδων
Την ανέξοδη ελπίδα
Τη ράθυμη ονειροπόληση
Το πουθενά στο σήμερα
Αστήρικτο χαμόγελο, τρυπώνει
απ΄τις χρωματιστές πόρτες,
σαν χελιδόνι της άνοιξης,
μυρωδιά γιασεμιού νυχτολούλουδου
βανίλιας και τριαντάφυλλου.
Αφήνομαι στις ζεστές ώρες
που όλο και πυρώνουν όσο
προχωρούν,
ακίνητη ανόρεκτη κολλημένη
στα όμορφα που πυρπολούν
ή δροσίζουν αδιάφορα!
Αφήνομαι και παρασύρομαι
στο ποτάμι του κάποτε,
στο ταξίδι του αύριο...
Δυό χέρια που δε φτάνουν
στον ουρανό, αδύναμα
πλέκουν γιρλάντες
για τα κενά, εδώ κάτω....
Αφήνομαι ασυναίσθητα
κι όλο μικραίνω,
στα οχυρά π΄ορθώνονται!
Μαχητής άνευ όπλων
πάντα.....





http://aroma.pblogs.gr